| término | definición | |||
|---|---|---|---|---|
| 
     u kinetoplastów; organellum umiejscowione u nasady wici, odpowiedzialne za udział w procesach energetycznych związanych z ruchem wici  
 | 
||||
| 
     duży, poliploidalny organ w aparacie jądrowym sterujący czynnościami komórki  
 | 
||||
| 
     w aparacie jądrowym, np. u pantofelka stanowi rodzaj archiwum informacji genetycznej i uczestniczy w procesie płciowym  
 | 
||||
| 
     obszar błony komórkowej orzęska bez rzęsek; tylko w jego obrębie może dojść do tworzenia się wodniczek pokarmowych i zachodzenia endocytozy  
 | 
||||
| 
     obszar u orzęsków bez rzęsek; komórkowy utwór wydalniczy (nibyodbyt)  
 | 
||||
| 
     pęcherzyki otoczone błoną, wchodzące w skład pelikuli pantofelka; uczestniczą w regulacji zawartości wody i soli mineralnych oraz stabilizują powierzchnię pelikuli  
 | 
||||
| 
     forma inwazyjna zarodźca malarii, wprowadzania do krwiobiegu człowieka (żywiciel pośredni) wraz z śliną samicy komara widliszka  
 | 
||||
| 
     rozmnażanie przez podział polegający na wielokrotnym podziale jądra komórkowego i rozpadzie osobnika macierzystego (schizont) na tyle osobników potomnych (merozoity) ile powstało jąder  
 | 
||||
| 
     zygota protistów zwierzęcych (wiciowców pasożytniczych); ruchliwa, wykazująca zdolność przenikania przez tkanki (np. u samicy komara widliszka przenika z wnętrza jelita na jego zewnętrzną ścianę  
 | 
||||
| 
     cykl życiowy każdego osobnika zwierzęcego od powstania (czyli utworzenia zygoty w procesie zapłodnienia) aż do jego śmierci. Dzieli się na 2etapy: embrionalny i postembionalny  
 | 
||||
| 
     odmiana rozmnażania traktowana najczęściej jako płciowa (obecność gamety) pomimo braku zapłodnienia; polega na rozwoju org. potomnych z komórki jajowej bez udziału plemnika  
 | 
||||
| 
     wielokrotne podziały zygoty, w wyniku których powstają blastomery  
 | 
||||
| 
     średnio-zaawansowane stadium stadium bruzdkowania poprzedzające wytworzenie jamy blastuli  
 | 
||||
| 
     obszerna jama wewnętrzna gąbek, nazwana również jamą pragastralną  
 | 
||||
| 
     galaretowata, koloidalna wydzielina komórek pomiędzy dwoma warstwami komórek tworzących ścianę u gąbek  
 | 
||||
| 
     komórki okrywające tworzące zewnętrzną warstwę ściany gąbek; są wieloboczne, płaskie i pełnią funkcje nabłonka okrywającego (między nimi i wewnątrz - liczne otwory wlotowe kanałów)  
 | 
||||
| 
     komórki kołnierzykowe tworzące wewnętrzną warstwę ściany gąbek; są wyposażone w wici, których ruch zapewnia przepływ wody i umożliwia wychwytywanie pokarmu  
 | 
||||
| 
     pełzakowate komórki znajdujące się w mezoglei; uczestniczące w trawieniu pokarmu  
 | 
||||
| 
     komórki zdolne do różnicowania się w każdy inny rodzaj komórek  
 | 
||||
| 
     substancja organiczna o charakterze białkowym budująca włókna, które wraz z mineralnymi igłami tworzą szkielet wewnętrzny gąbek (w mezoglei).  
 | 
||||
| 
     pączek wewnętrzny; kulista forma przetrwalnikowa służąca rozmnażaniu bezpłciowemu u gąbek  
 | 
||||
| 
     otwór we wczesnym stadium rozwoju zarodka prowadzący do zawiązka jelita -prajelita  
 | 
||||
| 
     pierwotna jama ciała  
 | 
||||
| 
     wtórna jama ciała  
 | 
||||
| 
     u zwierząt pierwoustych celomatycznych podział ciała na odcinki o podobnym planie budowy  
 | 
||||
| 
     postać młodych meduz oderwanych z ciała polipa w procesie strobilizacji  
 | 
||||
| 
     zbudowane z komórek zmysłowych epidermy, osadzone w obwodowej części parasola meduz; zawierają narządy równowagi (statocysty) i skupiska komórek światłoczułych (oczka)  
 | 
||||
| 
     wyrostek czuciowy w komórce parzydełkowej; jego podrażnienie powoduje wyrzut nici i wypłynięcie obezwładniającego płynu  
 | 
||||
| 
     specjalizacja poszczególnych polipów, żyjących w kolonii; u stułbiopławów  
 | 
||||
| 
     orzęsiona larwa wolno-pływająca, charakterystyczna dla parzydełkowców  
 | 
||||
| 
     charakterystyczne narządy układu rozrodczego przywr i tasiemców; wytwarzają substancje odżywcze dla zapłodnionych jaj, ubogich w żółtko  
 | 
||||
| 
     struktury nabłonka wirków w kształcie pręcików; pełnią funkcję obronne lub wykorzystywane podczas zdobywania pokarmu (wyrzucane na zewnątrz ciała w razie jego podrażnienia)  
 | 
||||
| 
     wielojądrowy nabłonek u form pasożytniczych płazińców (przywry i tasiemce), powstała poprzez zlanie się pojedynczych komórek; chroni gospodarza przed strawieniem i uszkodzeniami mech.  
 | 
||||
| 
     segment ciała tasiemca  
 | 
||||
| 
     ciało tasiemca składające się z setek członów o różnym stadium rozwoju  
 | 
||||
| 
     główka tasiemca; znajduje się na niej aparat czepny przytwierdzające tasiemca w ciele gospodarza  
 | 
||||