término |
definición |
Funkcje układu pokarmowego empezar lección
|
|
Umożliwia pobieranie, trawienie i wchłanianie pokarmu. Pokarm musi zostać rozkładany na proste składniki (glukoza, aminokwasy, kwasy tłuszczowe), które przenikają do krwi i są wykorzystywane przez organizm.
|
|
|
z czego składa sie układ pokarmowy empezar lección
|
|
Składa się z: Przewodu pokarmowego Gruczołów trawiennych (ślinianki, wątroba, trzustka)
|
|
|
|
empezar lección
|
|
Początkowy odcinek przewodu pokarmowego.
|
|
|
w Jamie ustnej znajdują się: empezar lección
|
|
Zęby– rozdrabniają pokarm Język – miesza pokarm ze śliną, formuje kęsy, pomaga w połykaniu, odbiera smaki. Ślinianki – wytwarzają ślinę Błona śluzowa wyścieła wnętrze jamy ustnej Kubki smakowe– zakończenia nerwów smakowych, głównie w tylnej części języka.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
Wytwarzana przez gruczoły ślinowe – do 2 litrów dziennie. Zawiera: wodę, sole mineralne, enzymy (np. amylazę ślinową – rozkłada skrobię).
|
|
|
|
empezar lección
|
|
Nawilża i zmiękcza pokarm. Ułatwia przełykanie. Rozpoczyna trawienie węglowodanów (np. glukozy, fruktozy). Oczyszcza jamę ustną i zęby.
|
|
|
w Jamie ustnej pokarm jest: empezar lección
|
|
rozdrabniany, nawilżany śliną, mieszany i formowany w kęs, a następnie przenoszony do gardła.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
pełni rolę transportową, kieruje pokarm do przełyku.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
Łączy gardło z żołądkiem. Długość: 25–40 cm, średnica: 1,2–2,5 cm. Wyściełany błoną śluzową. Zakończony dolnym zwieraczem przełyku, który zapobiega cofaniu się treści żołądkowej. Nie zachodzą tu procesy trawienia ani wchłaniania.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
: Gromadzi pokarm. Miesza go z sokiem żołądkowym. Rozciera treść pokarmową. Wnętrze żołądka wyścieła błona żołądkowa.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
Ma niskie pH (0,8–2). Skład: kwas solny, enzymy trawienne, śluz. Kwas solny odkaża pokarm (niszczy drobnoustroje).
|
|
|
|
empezar lección
|
|
Długość: 3–5 m, średnica: 3–4 cm. Składa się z trzech części: 1. Dwunastnica 2. Jelito czcze 3. Jelito kręte
|
|
|
Jelito cienkie informacje empezar lección
|
|
Wewnątrz: błona śluzowa z kosmkami jelitowymi (zwiększają powierzchnię wchłaniania do ok. 200 m²!). Mocno ukrwione, wytwarza ok. 7 litrów soku jelitowego dziennie (lekko zasadowy odczyn).
|
|
|
Jelito cienkie co wydziela empezar lección
|
|
Wydziela wiele enzymów trawiennych, które rozkładają białka, tłuszcze i cukry. oraz wykonuje ruchy perystaltyczne
|
|
|
|
empezar lección
|
|
rytmiczne skurcze i rozkurcze przesuwające treść pokarmową.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
Pierwsza część jelita cienkiego, ma kształt podkowy, długość ok. 25 cm. Do dwunastnicy dochodzą przewody z: Żółcią (z wątroby), Sokiem trzustkowym (z trzustki). Tu zachodzi dalsze trawienie białek, tłuszczów i węglowodanów.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
Końcowy odcinek układu pokarmowego. Długość: 1–1,8 m, średnica: ok. 9 cm. Funkcje: Wchłanianie wody i soli mineralnych. Formowanie mas kałowych. Przygotowanie resztek pokarmu do wydalenia.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
Budowa: Jelito ślepe – początkowy odcinek, (wyrostek robaczkow) Okrężnica: wstępująca (wstępnica), poprzeczna (poprzecznica), zstępująca (zstępnica), esica, Odbytnica – końcowy odcinek. Odbyt – otwór, przez który wydalana jest treść jelitowa.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
Największy gruczoł organizmu (ok. 1,5 kg). Produkuje żółć, która trafia do dwunastnicy. Żółć: nie zawiera enzymów, emulguje tłuszcze (rozbija je na małe cząsteczki), ułatwia ich trawienie.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
Wytwarzanie żółci. Magazynowanie glikogenu, witamin i żelaza. Neutralizowanie toksyn. Regeneracja po uszkodzeniach. Udział w przemianie białek, tłuszczów i węglowodanów.
|
|
|