término | definición | |||
---|---|---|---|---|
lex retro non agit
|
||||
impossibilium nulla obligatio est
|
||||
ex maleficio non oritur contractus
|
||||
genus perire non potest
|
||||
compensatio est debiti et crediti inter se contributio
|
||||
mora trahit periculum
|
||||
mala fides superveniens non nocet
|
||||
tempus regit actum
|
||||
qui sine solo malo ad iudicium provocat, non videtur moram facere
|
||||
lex prospicit, non respicit
|
||||
non debet alteri per alterum iniqua condicio inferri.
|
||||
dies interpellat pro homine
|
||||
in dupio pro reo
|
||||
non debet actori licere, quod reo non permittur
|
||||
nihil consensui tam contrarium est, quam vis atque metus
|
||||
mater semper certa est, pater est, quem vis atque metus
|
||||
nemo plus iuris ad alium transferre potest, quam ipse habet
|
||||
Nemo pro parte testatus, pro parte intestatus decedere potest
|
||||
sensum non verba spectamus
|
||||
male nostro iure uti non debemus
|
||||
commodum eius esse debet, cuius est periculum
|
||||
is fecit, cui prodest
|
||||
quod ab initio vitiosum est, non potest tractu temporis convalescere
|
||||
lex specialis derogat legi generali
|
||||
ambiguitas contra stipulatorem
|
||||
in contractibus tacite insunt, quae sunt moris et consuetudinis
|
||||
utile per inutile non vitiatur
|
||||
testamentum ambulatoria est enim voluntas defuncti usque ad vitae supremum exitum
|
||||
heredis institutio caput et fundamentum totius testamenti est
|
||||
non omne quod licet honestum est
|
||||
volenti non fit iniuria
|
||||
voluptatis vel affectionis aestimatio non habeitur
|
||||
vis maior cui humana infirmitas resistere non potest
|
||||
princeps legibus solutus est
|
||||
res iudicata pro veritate accipitur
|
||||
res nullius cedit primo occupanti
|
||||
actor sequitur forum rei
|
||||
imperitia culpae adnumeratur
|
||||
imperitia culpae adnumeratur
|
||||
iuris praecepta sunt haec: honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique trib
|
||||
testis unus testis nullus
|
||||
dolus omnimodo puniatur
|
||||
audiatur et altera pars
|
||||
qui tacet consentire videtur
|
||||
nasciturus pro iam nato habetur, quotiens de commodis eius agitur
|
||||
furiosi vel eius, cui bonis interdictum sit, nulla voluntas est
|