Mikrobiologia cz1 Bakterie

 0    198 tarjetas    kamyk03075
descargar mp3 imprimir jugar test de práctica
 
término język polski definición język polski
Bakteriologia to nauka o
empezar lección
najmniejszych najprostszych, jednokomórkowych
Mikologia to nauka o
empezar lección
grzybach mikroskopowych (drożdże i pleśnie)
Protozoologia
empezar lección
jednokomórkowe pierwotniaki
Algologia (łac)/ Fykologia (gr.) to nauka o
empezar lección
prostych organizmach wodnych
Wirusologia to nauka o
empezar lección
wirusach „nieżyjące” pasożytnicze cząstki
mikro
empezar lección
coś bardzo małego
Theodor Schwann, Matthias Jacob Schleiden oraz Rudolf Virchow
empezar lección
teoria komórkowa: cała materia ożywiona zbudowana jest z komórek i komórki mogą się rozwijać jedynie z komórek już istniejących
Edward Jenner
empezar lección
jako pierwszy przeprowadził szczepienie.
Odporność poszczepienna
empezar lección
odporność czynna
Ludwik Pasteur
empezar lección
odkrycie m.in. zjawiska wywoływania chorób przez mikroorganizmy. wykazał, że to mikroorganizmy prowadzą fermentację i psucie się żywności i że mogą zostać zabite przez ciepło. Pasteryzacja. Opracował pierwszą szczepionkę (przeciw wściekliźnie)
Robert Koch
empezar lección
wykazał, że konkretna bakteria powoduje konkretną chorobę
Bacillus anthracis powodują
empezar lección
wąglik
Mycobacterium tuberculosis
empezar lección
gruźlicę
Ignacy Semmelweis
empezar lección
zalecił mycie rąk w celu zapobieżania przenoszenia patogenów
Joseph Lister
empezar lección
wprowadził początki aseptyki
Dmitri Ivanovsky
empezar lección
odkrył wirus mozaiki tytoniowej TMV, coś mniejszego niż bakterie – wirusy
Alexander Fleming
empezar lección
odkrył pierwszy antybiotyk
Dzięki rozwojowi immunologii
empezar lección
identyfikacja niektórych bakterii na podstawie serotypów, śledzenie źródła epidemii
Współczesnej mikrobiologia korzysta z osiągnięć
empezar lección
genetyki, metod molekularnych i inżynierii genetycznej
Rekombinowane DNA to DNA
empezar lección
złożone z nici pochodzących z 2 różnych źródeł
Paul Berg
empezar lección
wstawił zwierzęce DNA do DNA bakterii i bakteria zaczęła produkować zwierzęce białko
Na skalę przemysłową wytwarzane są:
empezar lección
- ludzka insulina - czynniki krzepnięcia dla chorych na hemofilię - interferony - hormony - witaminy i inne
Karol linneusz
empezar lección
ustanowił system nomenklatury naukowej
Każdy organizm na unikalną nazwę złożoną z 2 członów
empezar lección
Nazwa rodzaju i epitet określający gatunek
Gatunek
empezar lección
o grupa podobnych organizmów, które mogą się krzyżować między sobą, ale nie z osobnikami z innych grup i dawać płodne potomstwo
Taksonomia
empezar lección
nauka o klasyfikowaniu żywych organizmów
Takson
empezar lección
grupa organizmów na danym poziomie systemu klasyfikacji
Dlaczego nazwy podaje się w łacinie?
empezar lección
jest to język martwy
sp.
empezar lección
jeden, ale niezidentyfikowany gatunek
spp.
empezar lección
kilka gatunków w ramach tego samego rodzaju
Formica sp.
empezar lección
nieokreślony gatunek z rodzaju Formica
Bacillus spp.
empezar lección
kilka gatunków bakterii z rodzaju Bacillus
Numerem 1 opisane jest/są:
empezar lección
Protlisty
Numerem 2 opisane jest/są:
empezar lección
Fungi
Numerem 3 opisane jest/są:
empezar lección
Plantae
Numerem 4 opisane jest/są:
empezar lección
Animalia
ARCHAEA – ARCHAEBACTERIA
empezar lección
Prokarionty
ARCHAEA – ARCHAEBACTERIA
empezar lección
Brak peptydoglikanu w ścianach komórkowych
ARCHAEA – ARCHAEBACTERIA
empezar lección
Odmienna struktura lipidów w bł. komórkowych (są rozgałęzione i mają wiązania eterowe, a nie estrowe)
ARCHAEA – ARCHAEBACTERIA
empezar lección
Obecność intronów w niektórych genach
Organizmy metanogenne
empezar lección
(redukują CO2 za pomocą H2 dając CH4), mają specjalne koenzymy
Ekstremofile
empezar lección
(halofile, termofile, acidofile, alkalofile) żyją w środowiskach ekstremalnych
empezar lección
1
Biota dzieli się na 3 domeny:
empezar lección
Bacteria (Eubacteria) • Archaea (Archaebacteria) - Bacteria i Archaea – Procaryota z gr. „nibyjądro” • Eukarya (Eukaryota) – gr. „prawdziwe jądro”
Królestwa:
empezar lección
Protisty • Grzyby • Rośliny • Zwierzęta
PROKARYOTA
empezar lección
jednokomórkowe
PROKARYOTA
empezar lección
wielkość 0,2-2 um średnicy, bywają większe
PROKARYOTA
empezar lección
brak jądra i jąderek, jest nukleoid, który nie jest odgraniczony od cytoplazmy żadną błoną
PROKARYOTA
empezar lección
materiał genetyczny stanowi genofor złożony z pojedynczej nagiej, kolistej cząsteczki DNA (w rejonie nukleoidu) i plazmidy
PROKARYOTA
empezar lección
brak organelli otoczonych błoną, centra energetyczne to skomplikowane mezosomy, brak cytoszkieletu i ruchu cytoplazmy, rybosomy 70S
ziarniak
empezar lección
micrococcus
dwoinka
empezar lección
diplococcus
czwórniak
empezar lección
tetracoccus
gronkowiec
empezar lección
staphylococcus
paciorkowiec
empezar lección
streptococcus
pakietowiec
empezar lección
sarcina
laseczka
empezar lección
bacillus
pałeczka
empezar lección
coccobacillus
maczugowiec
empezar lección
corynebacterium
przecinkowiec
empezar lección
vibrio
śrubowiec
empezar lección
spirillum
krętek
empezar lección
spirochaeta
formy gwieździste
empezar lección
np Stella
formy nitkowate
empezar lección
np sinice
formy prostokątne
empezar lección
np Haloarcula
formy pleomorficzne
empezar lección
np Mycoplasma
Na podłożach standardowych i w stałych warunkach hodowli komórki danego gatunku
empezar lección
mają zawsze określone kształty będący ich istotną cechą diagnostyczną
formy inwolucyjne
empezar lección
o zmienionych kształtach. Pojawiają się w okresie starzenia się bakterii
empezar lección
Budowa bakterii
ŚCIANA KOMÓRKOWA KOM. BAKTERYJNEJ
empezar lección
elastyczna struktura nadająca komórce bakteryjnej określony kształt
ŚCIANA KOMÓRKOWA KOM. BAKTERYJNEJ
empezar lección
stanowi barierę ochronną przed czynnikami zewnętrznymi fizycznymi i chemicznymi, a także przed innymi mikroorganizmami
ŚCIANA KOMÓRKOWA KOM. BAKTERYJNEJ
empezar lección
pełni głównie funkcje mechaniczną, ogranicza objętość komórki bakteryjnej i chroni ją przed pęknięciem
ŚCIANA KOMÓRKOWA KOM. BAKTERYJNEJ
empezar lección
jest przepuszczalna dla licznych substancji niskocząsteczkowych i soli mineralnych
ŚCIANA KOMÓRKOWA KOM. BAKTERYJNEJ
empezar lección
charakterystyczny składnik ściany komórkowej bakterii to heteropolimer peptydoglikan (mureina)
w zależności od budowy ściany komórkowej oraz struktury przestrzennej peptydoglikanu ryróżniamy bakterie
empezar lección
gram-dodatnie, gram-ujemne, kwasooporne, bez ściany
peptydoglikan (mureina) jest złożony z długich nierozgałęzionych łańcuchów, w których na przemian występują cukrowce:
empezar lección
N-acetyloglukozamina (NAG) - kwas N-acetylomuraminowy (NAM) połączone wiązaniami β-1,4-glikozydowymi
Peptoglikanzbudowany jest z nierozgałęzionych łańcuchów, w których naprzemiennie występują
empezar lección
kwas acetylomuraminowy i N-acetyloglukozamina
PEPTYDOGLIKAN
empezar lección
peptyd + glikan
Trzon mureiny stanowią proste
empezar lección
nierozgałęzione łańcuchy glikanowe,
U bakterii gram-ujemnych tetrapeptyd zawiera kolejno:
empezar lección
-L-alanina -kwas D-glutaminowy -Kwas mezo-diaminopimelinowy (DAP) -D-alanina
DAP z jednego tetrapeptydu łączy się z D-Ala drugiego tworząc tzw
empezar lección
woreczek mureinowy
Proste, nierozgałęzione łańcuchy glikanowe
empezar lección
stanowią trzon mureiny
U bakterii gram-dodatnich tetrapeptyd zawiera:
empezar lección
L-alanina -D-glutamina -L-lizyna -D-alanina
Dla woreczka mureinowego bakterii Gram-dodatnich charakterystyczna jest obecność:
empezar lección
L-lizyny i mostków pentaglicynowych
N-acetyloglukozamina, kwas N-acetylomuraminowy, kwas mezo-diaminopimelinowy D-alanina
empezar lección
nie występują w komórkach roślin i zwierząt, co jest wykorzystywane w medycynie
Lizozym
empezar lección
enzym, występuje w łzach, komórkach układu immunologicznego, śluzie jamy nosowej i białku jaja.
Lizozym
empezar lección
Rozszczepia w mureinie wiązanie glikozydowe powodując jej rozpad na dwusacharydy NAG-NAM. Jest więc (N-acetylo)-muramidazą
Penicylina
empezar lección
niszczy głównie komórki bakteryjne gram-dodatnich, a także niektóre gram-ujemne. D
Penicylina
empezar lección
zaburza syntezę ściany komórkowej, poprzez zahamowanie tworzenia wiązań peptydowych w mostkach
u bakterii G+ występuje
empezar lección
około 40 warstw siatki mureinowej o grubości 20-80 nm
u bakterii G+
empezar lección
peptydoglikan stanowi 30-70% suchej masy ściany komórkowej.
Pomiędzy łańcuchy peptydoglikanu wplecione są też
empezar lección
kwasy tejchojowe (Ta)
kwasy tejchojowe (Ta) o budowie zależnej od gatunku stanowią
empezar lección
warstwę plastyczną ściany komórkowej
Kwasy tejchojowe stanowią nawet
empezar lección
do 50% suchej masy ściany komórkowej bakterii G+
Kwasy tejchojowe (TA)
empezar lección
to łańcuchowe polimery złożone z 8-50 cząsteczek fosforanu gilcerolu lub fosforanu rybitolu
kwasy tejchojowe ściany
empezar lección
WTA
kwasy tejchuronowe
empezar lección
TUA
kwasy lipotejchojowe
empezar lección
LTA
Synteza kwasów tejchojowych wymaga
empezar lección
dużych ilości fosforu,
kwasy tejchuronowe - ich synteza wymaga obecności
empezar lección
jonów Mg2+
Kwasy lipotejchojowe (LTA) są złożone z łańcucha
empezar lección
kwasu tejchojowego oraz komponentu tłuszczowego (pochodnych glicerolu)
empezar lección
Tak
Bardzo ważną rolę w ścianie komórkowej bakterii G+ pełnią
empezar lección
polisacharydy oraz białka
białka i powierzchniowe cukry są
empezar lección
silnymi antygenami,
zmienność struktury ściany odpowiada za zmienność serotypową
empezar lección
bakterii G+
Białka w ścianie komórkowej Gram+
empezar lección
pełnić funkcję adhezynm enzymów i inwazyn. Mogą chronić bakterie przed zlizowaniem
U Gram-
empezar lección
Siatka mureiny jest jednowarstwowa
Gram- na zewnątrz ściany znajduje się dodatkowa błona, tzw.
empezar lección
błona zewnętrzna
Gram- Praktycznie jedyną funkcją warstwy mureiny komórek gram ujemnych jest
empezar lección
zapobieganie cytolizie wywołanej zmianami ciśnienia osmotycznego
Gram- Między błoną zewnętrzną a błoną cytoplazmatyczną znajduje się tzw
empezar lección
przestrzeń peryplazmatyczna
przestrzeń peryplazmatyczna
empezar lección
w niej „pływa” mureina, a także liczne enzymy
Lipoproteina Brauna
empezar lección
białko, jedno z liczniejszych w ścianie G-, tworzy mostki między peptydoglikanem, a błona zewnętrzną, stabilizuje ścianę wiążąc błonę zewnętrzną do peptydoglikanu
Lipopolisacharydy
empezar lección
są najbardziej efektywnymi endotoksynami bakterii,
Lipopolisacharydy
empezar lección
wywołującymi gorączkę i biegunkę!
Konsekwencją obecności błony zewnętrznej i lipoprotein Brauna jest wysoka (20-30%)
empezar lección
zawartość lipidów w ścianie komórkowej bakterii Gram
błona zewnętrzna Gram- zbudowana jest z
empezar lección
z fosfolipidów, licznych białek, lipoproteiny Brauna, lipopolisacharydu
Gram- Białka pełnią funkcje;
empezar lección
transportową, receptorową i enzymatyczną
LIPOPOLISACHARYD
empezar lección
O-swoistego łańcucha bocznego (antygen O), rdzenia oligosacharydowego, lipidu A
lipid A
empezar lección
jest właściwą endotoksyną uwalnianą w przewodzie pokarmowym gospodarza po śmierci komórek bakteryjnych
Składnikiem ściany komórkowej bakterii Gram- działającym jako toksyna na organizm gospodarza jest
empezar lección
lipopolisacharyd
Kwasy tejchojowe są typowe dla budowy ściany komórkowej
empezar lección
Bakterii Gram+
Lipoproteina Brauna jest składnikiem
empezar lección
Ściany komórkowej Gram-
empezar lección
Tak
ŚCIANA KOMÓRKOWA BAKTERII KWASOOPORNYCH
empezar lección
Cienka, wewnętrzna warstwa petydoglikanu
ŚCIANA KOMÓRKOWA BAKTERII KWASOOPORNYCH
empezar lección
Do niej przyłączony jest arabinogalaktan, który z kolei połączony jest z wysokocząsteczkowymi kwasami mykolowymi. Do błony zakotwiczone są także długie łańcuchy lipoarabinomannanu
ŚCIANA KOMÓRKOWA BAKTERII KWASOOPORNYCH
empezar lección
Całość jest „przykryta” warstwą polipeptydową
WARSTWA POWIERZCHNIOWA „S-LAYER”
empezar lección
występuje zarówno u G+, jak i G-
WARSTWA POWIERZCHNIOWA „S-LAYER”
empezar lección
jednocząsteczkowa warstwa zbudowana z ciasno ułożonych cząsteczek białek lub glikoprotein, na zewnątrz komórki
ROLA „S-LAYER”
empezar lección
Stabilizacja mechaniczna, termiczna i osmotyczna ochrona przed czynnikami chemicznymi i biologicznymi rola w adhezji do komórek immobilizacja różnych cząstek zawiera enzymy o rozmaitych funkcjach odpowiada za ciepłooporność
Stablilizacja mechaniczna, termiczna, osmotyczna oraz ochronna to jedna z głównych funkcji:
empezar lección
Warstwy S
NUKLEOID + PLAZMID
empezar lección
Materiał genetyczny
Nukleoid to obszar komórki prokariotycznej będący
empezar lección
odpowiednikiem jądra komórkowego u Eukaryotwa
Nukleoid
empezar lección
nie jest oddzielony od cytoplazmy otoczką jądrową
genofor zawarty w nukleoidzie to
empezar lección
pojdeyńcza, kolista cząsteczka dwuniciowego DNA
Rybosomy u Prokaryota są mniejsze niż u
empezar lección
Eukaryota
Rybosomy u Prokaryota
empezar lección
mają niższą masę cząsteczkową i stałą sedymentacji Svedberga wynoszącą 70S, w porównaniu do 80S u Eukaryota.
niektóre antybiotyki
empezar lección
wybiórczo hamują syntezę białek na rybosomach 70S, nie wpływając na działanie rybosomów 80S
geny kodujące 16S rRNA zawierające wysoce konserwatywne sekwencje nukleotydów,
empezar lección
które są praktycznie niezmienne w obrębie gatunków bakterii i Archaea
SUBSTANCJE ZAPASOWE to
empezar lección
polisacharydy, tłuszcze, polifosforany, siarka
Substancje zapasowe
empezar lección
znajdują się one w komórce w postaci osmotycznie nieczynnej i są nierozpuszczalne w wodzie
do odkładania substancji zapasowych konieczne jest,
empezar lección
aby w podłożu były obecne składniki potrzebne do ich syntezy, a jednocześnie wzrost komórki musi być zatrzymany.
Substancje tłuszczowe: u wielu bakterii te kropelki zawierają
empezar lección
kwas poli-β-hydrijsymasłowy (PHB), poliester rozpuszczalny w chloroformie, nierozpuszczalny w eterze. PHB zbudowany jest z około 60 reszta kwasy β-hydroksymasłowego
Magnetosomy
empezar lección
zawierają magetyt Fe3O4, u niektórych bakterii wodnych, umożliwiają orientację i poruszanie się w polu magnetycznym
Pęcherzyki gazu
empezar lección
u wodnych bakterii, gł. sinic, pływanie góra-dół
Kryształy parasporalne
empezar lección
Kryształy u laseczek tworzących endospory, zawierają substancje toksyczne dla niektórych owadówparasporalne
Karboksysomy
empezar lección
u licznych bakterii autotroficznych, zawierają enzymy do wiązania CO2
Fikobilisomy
empezar lección
u sinicm zawierają fikobiliproteiny, barwniki pochłaniające światło
chlorosomy
empezar lección
u bakterii zielonych, zawierają tłuszcze, białko i bakteriochlorofili, pochłaniają światło
U Gram+, przetrwalnikujących laseczek na terenie cytoplazmy znajdują się substancje toksyczne dla niektórych owadów (insektycydy) Są to:
empezar lección
Kryształy Parasporalne
Aktywny ruch wywołany jest
empezar lección
rotacją wici/rzęsek.
Możliwy jest też ruch
empezar lección
ślizgowy
Taksje to:
empezar lección
Ruchy swobodne organizmów jednokomórkowych lub kolonijnych i komórek
empezar lección
– taksje dodatnie
Taksje w stronę przeciwną do źródła bodźca
empezar lección
– taksje ujemne
zależnie od rodzaju bodźca wywołującego taksje wyróżnia się
empezar lección
fototaksje (światło) o termotaksje (ciepło) o chemotaksje (bodźce chemiczne) o magnetotaksje (pole magnetyczne)
Umiejscowienie i liczba rzęsek jest dla bakterii
empezar lección
cechą charakterystyczną i ma znaczenie taksonomiczne
dwurzęse (ditrychalne)
empezar lección
po jednej rzęsce na obu biegunach
amfitrychalne
empezar lección
Mają pęczek rzęsek na obu biegunach
Okrągłorzęse (perytrychalne)
empezar lección
rzęski rozmieszczone dookoła komórki lub na jej całej powierzchni
bezrzęse (atrychalne)
empezar lección
większość ziarniaków
jednorzęse (monotrychalne)
empezar lección
mają jedną biegunową rzęskę
czuborzęse (lofotrychalne)
empezar lección
mają pęczek rzęsek na jednym biegunie
schemat przedstawia kolejno od lewej:
empezar lección
perytrychalne, lofotrychalne, amfitrychalne
U krętków występuje tzw.
empezar lección
włókno osiowe, wić wewnętrzna
Zaczepione na jednym końcu komórki, niejako ją oplata
empezar lección
włókno osiowe
całe ciało krętka jest śrubowato skręcone przez specyficzne włókna osiowe
empezar lección
włókno to kurcząc się skraca śrubowato komórkę
Elementem strukturalnym u krętków odpowiedzialnym za ich zdolność do poruszania się jest:
empezar lección
włókno osiowe
Oprócz rzęsek, niektóre bakterie Gram ujemne mogą wytwarzać nitkowate, zakotwiczone w cytoplazmie wyrostki-
empezar lección
fimbrie
fimbrie zbudowane są z białka zwanego
empezar lección
piliną
Fimbrie ułatwiają przyczepianie się komórek do
empezar lección
podłoża
Grubsze wyrostki, zwane też ........ służą podczas procesu koniugacji do przenoszenia DNA. Są to puste rurki białkowe
empezar lección
pilami płciowymi
ROZMNAŻANIE BAKTERII jest to rozmnażanie -
empezar lección
bezpłciowe
bakterie rozmnażają się przez
empezar lección
prosty podział komórki
z 1 komórki macierzystej powstają
empezar lección
2 komórki potomne
podział komórki bakteryjnej jest znacznie prostszy niż
empezar lección
mitoza
n-ty podział, wzrost podwajający
empezar lección
2n
bakterie rozmnażają się w postępie
empezar lección
geometrycznym
czas generacji to czas
empezar lección
potrzebny do podwojenia liczby komórek
Przyrost liczby rozmnażających się bez ograniczeń bakterii można przedstawić
empezar lección
2n
empezar lección
lag
empezar lección
log
empezar lección
stacjonarna
empezar lección
zamierania
Przenoszenie dziedzicznych cech szczepu dawcy na szczep biorcy przez bezpośredni kontakt w parach to:
empezar lección
Koniugacja
Przekazanie cech genetycznych szczepom biorcy z pominięciem łączenia w pary, poprzez pobranie ze środowiska wolnego rozpuszczalnego DNA uzyskanego od dawcy to:
empezar lección
Transformacja
jest to proces przenoszenia fragmentu DNA z jednej komórki do drugiej przez bakteriofaga łagodnego (w czasie cyklu lizogenicznego)
empezar lección
Transdukcja
formy przetrwalne są formami rozwoju umożliwiającymi bakteriom
empezar lección
przeżycie warunków, które mogłyby być zabójcze dla normalnych postaci wegetatywnych
każda komórka może wytworzyć w swym wnętrzu tylko 1
empezar lección
przetrwalnik
ODPORNOŚĆ PRZETRWALNIKÓW:
empezar lección
wysoka temperatura, niska temperatura, promieniowanie, wysuszanie, czynniki chemiczne
PRZETRWALNIKI
empezar lección
zawierają tylko 10-30% zawartości wody w kom. wegetatywnej, zawierają o około 40% więcej białka i prawie 4-krotnie mniej węglowodanów, charakterystycznym dla endospor związkiem jest kwas diplikolinowy, nie zawierają β-hydroksymaślanu
Endospory bakterii w porównaniu do komórek wegetatywnych
empezar lección
zawierają o około 40% więcej białka i prawie 4-krotnie mniej węglowodanów
BUDOWAPRZETRWALNIKA: najgrubsza warstwa osłony przetrwalnika, zbudowana z mureiny, ale z luźnych warstw o mniejszej liczbie mostków poprzecznych niż typowa ściana komórkowa.
empezar lección
Korteks
BUDOWA PRZETRWALNIKA: zbudowany jest z białka keratynopodobnego z wieloma mostkami disiarczkowymi. Jest nieprzepuszczalny zapewniając dużą oporność na antybiotyki, substancje chemiczne i środki dezynfekcyjne
empezar lección
Płaszcz
cytoplazma otoczona błoną cytoplazmatyczną, czyli protoplast przetrwalnika. Zawiera kwas dipikolinowy (DPA). DPA odpowiada za ciepłooporność
empezar lección
Rdzeń
zbudowana z murein
empezar lección
Ściana przetrwalnika
Egzosporium
empezar lección
błona lipoproteinowa
Od zawartości kwasu dipikolinowego w przetrwalnikach zależy ich odporność na
empezar lección
Wysoką temperaturę
Największą opornością na ciepło charakteryzują się
empezar lección
endospory

Debes iniciar sesión para poder comentar.