término |
definición |
empezar lección
|
|
to najczęściej przymiotnik określający rzeczownik; wskazuje cechę opisywanej rzeczy, zjawiska, postaci, jej barwę, kształt, charakter: kolorowy balon, malinowa herbata
|
|
|
empezar lección
|
|
Porównanie – polega na odnalezieniu podobieństwa między dwoma zjawiskami, rzeczami, postaciami. Chętnie stosujemy je na co dzień, mówiąc np. wysoki jak brzoza, głupi jak koza. W porównaniach często znajdują się wyrażenia porównawcze.
|
|
|
empezar lección
|
|
to wyrażenie odbierające tworzącym je wyrazom ich pierwotne znaczenie; to zaskakujące połączenie obrazów, które pobudza naszą wyobraźnię, np. Stojąc przed lustrem ciszy.
|
|
|
empezar lección
|
|
środek uważany za odmianę metafory. Polega na nadaniu rzeczom i zjawiskom cech istot żywych, np. chmura goni chmurę, cień ucieka.
|
|
|
Personifikacja (uosobienie) empezar lección
|
|
– również jest odmianą metafory. To nadanie rzeczom, zjawiskom, zwierzętom cech ludzkich, np. liść tańczy na wietrze, kamień milczy. Uwaga – ożywienie i uosobienie bywają często ze sobą mylone.
|
|
|
empezar lección
|
|
bezpośredni zwrot do odbiorcy/adresata w podniosłym, uroczystym, a często poważnym tonie; najbardziej znanym przykładem anafory jest inwokacja z „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza.
|
|
|
empezar lección
|
|
to wyrazy o takiej samej formie, ale o innym znaczeniu, np. zamek – jako zamek do drzwi, jako zamek – zapięcie w bluzie czy kurtce, jako zamek – budowla; oko – narząd wzroku, oko w sieci rybackiej, oko tłuszczu w zupie
|
|
|
empezar lección
|
|
polega na celowym powtórzeniu tego samego słowa lub zwrotu na początku kolejnych wersów, zdań albo kolejnych zwrotek.
|
|
|
empezar lección
|
|
słowo lub wyrażenie użyte po to, aby złagodzić lub zastąpić słowo przykre, niestosowne, czasem wulgarne, np. zamiast słowa kradzież – używamy pożyczenie, wyniesienie; zamiast jesteś stary – używamy jesteś w kwiecie wieku.
|
|
|
empezar lección
|
|
|
|
|
empezar lección
|
|
nietypowy szyk wyrazów w zdaniu
|
|
|
empezar lección
|
|
przerzucenie części zdania do kolejnego wersu
|
|
|
empezar lección
|
|
to tzw. ogarnienie, czyli nazwanie zjawiska lub przedmiotu poprzez nazwanie jego części, np. żołnierz polski zamiast armia polska.
|
|
|
empezar lección
|
|
inaczej mówiąc zamiennia – polega na użyciu wyrazu pozostającego w związku z pojęciem, o które chodzi: Mówiono o Norwidzie, oprawnym we wstążki. Oczywiście mowa tutaj o tomiku poezji autorstwa Norwida.
|
|
|
empezar lección
|
|
nowo utworzone słowo w celach uzyskania efektu artystycznego, np. zjesieniałe zmrocze, natchniuzo. Neologizmy poetyckie często możemy spotkać w poezji Leśmiana
|
|
|
empezar lección
|
|
wyrzutnia, czyli opuszczenie elementu zdania, które jest oczywiste, bo wynika z kontekstu, jak np. opuszczenie czasownika u Kochanowskiego: Czego chcesz od nas, Panie, za Twe hojne dary? Czego za dobrodziejstwa, którym nie masz miary?
|
|
|
empezar lección
|
|
ukazanie danej postaci, fabuły bądź motywu w znaczeniu innym niż dosłowne. Ponadto znaczenie przenośne jest na stałe związane z danym słowem.Np. lis=zuchwałość, lew=odwaga, mrówka=pracowitość
|
|
|
empezar lección
|
|
przypisywanie wszystkim zjawiskom nienależącym do świata ludzkiego cech człowieka.Np. Chmura mi mówią, że będzie padać
|
|
|