| término | definición | |||
|---|---|---|---|---|
|
wielkość badanego efektu (różnica między grupą eksperymentalną, a kontrolną)
|
||||
|
gdy wyniki badania można uogólniać na inne osoby i sytuacje niż faktycznie zbadane
|
||||
|
decyduje o kierunku lub sile
|
||||
|
proces/stan psychiczny pośredniczący między zmienną niezależną, a zależną
|
||||
|
obserwatorzy przeszkoleni lub dobrani ze względu na swoje kompetencje, obserwatorzy systemu kodowania, nie znają hipotez
|
||||
|
kiedy to inna, trzecia zmienna wywołuje efekt, korelację
|
||||
|
z dupy
|
||||
|
wrodzone ludziom tendencje do różnych zachowań wzbudzane pojawianiem się pewnych bodźców, wyzwalających owe tendencje
|
||||
|
świadomy lub automatyczny proces nadający ludzkiemu działaniu energię i kierunek
|
||||
|
beznadziejność
|
||||
|
pobudzenie, zagrożenie, poczucie bezsensu
|
||||
|
zasoby psychiczne lub materialne, jakich inni ludzie nam udzielają, aby podwyższyć naszą zdolność do radzenia sobie ze stresem
|
||||
|
kiedy bada się coś w jakiejś grupie społ. raz i potem znowu po dłuższym czasie, np. po latach
|
||||
|
emocjonalne, informacyjne, praktyczne
|
||||
|
skłonność do wielokrotnego przeżywania własnych klęsk
|
||||
|
faktyczne uczestnictwo w szerszej sieci kontaktów społ., poczucie wspólnoty i identyfikowanie się z pełnionymi rolami społecznymi
|
||||
|
grupa ignoruje i wyklucza jednostkę w bezpośrednim kontakcie, choć nie ma wprost mowy i odrzuceniu
|
||||
|
przecenianie swojego wpływu na wydarzenia w stosunku do jego faktycznej siły
|
||||
|
ludzie na tyle pragną wiary w porządek świata, że kiedy spada ich poczucie osobistej kontroli nad biegiem wydarzeń, kompensują to sobie wzrostem wiary że źródło porządku tkwi gdzieś na zewnątrz, np. w rządzie, w niebie
|
||||
|
nieprzyjemny stan napięcia, powstający w skutek odebrania jednostce swobody wyboru lub zagrożenia takim odebraniem
|
||||
|
spadek motywacji i umiejętności kontrolowania sytuacji skutek wielokrotnego doświadczenia faktycznego braku kontroli w innej sytuacji
|
||||
|
bezradność jest syndromem 3 deficytów: motywacyjnego, poznawczego, emocjonalnego. Trening bezradności -> Oczekiwanie braku wpływu -> Deficyty
|
||||
|
spadek zdolności do spostrzegania związku między własnymi działaniami, a ich następstwami
|
||||
|
najpierw lęk, a potem depresja
|
||||
|
bezpośrednim powodem deficytów bezradności jest stan wyczerpania poznawczego, w jaki człowiek popada w skutek wielokrotnych prób poradzenia sobie z nierozwiązywalnymi zadaniami z fazy treningowej
|
||||
|
poczucie, że nie rozumiemy co się dzieje i nigdy nie zrozumiemy
|
||||
|
gdy intensywne wysiłki mające na celu zrozumienie czegoś nie przynoszą żadnych rezultatów
|
||||
|
związana z rozumieniem świata
|
||||
|
zakłada, że dążenie do poczucia sensu jest ogólnym motywem, leżącym u podstaw ludzkich zachowań
|
||||
|
"podciągnięcie" sprzecznej z oczekiwaniami informacji do tychże oczekiwań
|
||||
|
zmiana struktury wiedzy w taki sposób, aby dopasować ją do nowej informacji, pochłania czas i zasoby umysłowe, wymaga przebudowy wiedzy
|
||||
|
odbudowywanie poczucia sensu w jakiejś innej dziedzinie, która akurat jest pod ręką
|
||||
|
przypisywanie sukcesów sobie, a porażek przyczynom zewnętrzym
|
||||