osoby part Tre

 0    48 tarjetas    Mounde
descargar mp3 imprimir jugar test de práctica
 
término język polski definición język polski
peregrini mogli posługiwać się
empezar lección
prawem państwa którego byli obywatelami lub też ius gentium
cudzoziemcy będący wrogami wojennymi
empezar lección
nie mieli żadnych praw
osoby sui iuris
empezar lección
osoby niepodlegające niczyjej władzy w rodzinie
alieni iuris
empezar lección
osoby podlegające władzy zwierzchnika familijnego
na czele rodziny rzymskiej stał naczelnik domu
empezar lección
pater familias, którego władzy podlegała cała familia
actiones in rem
empezar lección
skargi które chroniły prawa pater familias
w czasach ustawy XII tablic władza pater familias była
empezar lección
mało zróżnicowana i nazywała się manus
prawo archaiczne nad dziećmi ojciec miał władzę zwaną
empezar lección
patria potestas
prawo archaiczne nad żoną (jeśli pozostawała pod jego władzą) mąż miał władzę zwaną
empezar lección
manus (pozostała dawna nazwa)
władza pater familias nad niewolnikami
empezar lección
dominica potestas
cała struktura rodziny w najstarszym prawie rzymskim opierała się na
empezar lección
podległości władzy pater familias
agnacja
empezar lección
rodzaj więzi wynikający z podległości władzy wspólnego przodka (jak ten przodek juz nie żyje to też bo kiedyś pozostawały mu podległe)
więź agnacyjna mogła powstać jedynie ze strony
empezar lección
ojca (tylko on mógł być dzierżycielem władzy w rodzinie)
dziecko np. niezrodzone z iustum matrimonim od chwili urodzenia było
empezar lección
osobą sui iuris i nie miało żadnych agnatów
więź agnacyjna mogła powstać w sposób sztuczny przez
empezar lección
przysposobienie oraz conventio in manum
osoby alieni iuris mogły się stać osobami sui iuris w sposób
empezar lección
naturalny (śmierć pater familias i wtedy dalej agnaci) lub sztuczny (przez emancipatio, zerwanie więzi agnacyjnej)
emancipatio
empezar lección
uwolnienie spod władzy ojcowskiej
emancipatio zrywało
empezar lección
więź z rodziną agnacyjną
po śmierci pater familias osobami sui iuris stawali się
empezar lección
wszyscy członkowie rodziny dotychczas bezpośrednio podlegający władzy zmarłego, niezależnie od płci
pokrewieństwo kognacyjne
empezar lección
krewnymi względem siebie pozostają osoby, w których żyłach płynie krew wspólnych przodków
osoby spokrewnione w lini prostej
empezar lección
wszystkie pochodzą bezpośrednio lub pośrednio jedna z drugiej
osoby spokrewnione w lini bocznej
empezar lección
nie pochodzą jedna z drugiej ale mają wspólnego przodka
krewni wstępni
empezar lección
ascendenci
krewni wstępni to
empezar lección
rodzice, dziadkowie, pradziadkowie, zarówno po stronie ojca jak i matki
krewni zstępni
empezar lección
descendenci
krewni zstępni do
empezar lección
dzieci, wnukowie, prawnukowie, zarówno w lini męskiej jak i żeńskiej
stopień pokrewieństwa oblicza się według
empezar lección
liczby urodzeń
powinowactwo
empezar lección
stosunek powstały w wyniku zawarcia małżeństwa między jednym z małżonków a krewnymi drugiego (stopni powinowactwa w Rzymie nie obliczali)
osoby alieni iuris w zasadzie nie mogły
empezar lección
mieć swojego majątku, wszystko co nabywały nabywały dla pater familias
w zakresie prawa majątkowego w pełni podmiotami praw i obowiązków mogły być
empezar lección
tylko osoby sui iuris
synowie alieni iuris mogli posiadać peliculum, dzięki któremu otrzymywali
empezar lección
zdolność prawną
zdolność prawna/podmiotowość prawna
empezar lección
możność bycia podmiotem praw i obowiązków
w prawie publicznym synowie będący pod patria potestas mogli
empezar lección
sprawować najwyższe urzędy w państwie (nie istniało w prawie publicznym pojęcie osoby alieni iuris)
zdolność prawną w prawie prywatnym można było nabyć
empezar lección
bądź z chwilą urodzenia (gdy ojciec dziecka nie żył) bądź z chwilą wyjścia spod patria potestas
zdolności prawnej majątkowej nie mieli
empezar lección
niewolnicy, nieobywatele i osoby alieni iuris (z wyjątkiem synów mających peliculum...)
zdolność majątkowa zależała od 3 status:
empezar lección
libertatis, civitatis, familiae; wolny obywatel rzymski sui iuris
dla ochrony praw dziecka poczętego ustanawiano
empezar lección
specjalnego kuratora
zdolność prawną traciło się
empezar lección
poprzez śmierć ale także na skutek utraty dotychczasowego status (poprzez stanie się osobą alieni iuris, utratę obywatelstwa czy wolności)
capitis deminutio
empezar lección
uszczuplenie praw, każda zmiana status
capitis deminutio maxima
empezar lección
następowało gdy ktoś tracił równocześnie obywatelstwo i wolność
capitis deminutio media
empezar lección
zachodziło przy utracie obywatelstwa z zachowaniem wolności
capitis deminutio minima
empezar lección
zachodziło kiedy przy zachowaniu wolności i obywatelstwa zmieniało się swoją pozycję w rodzine
ius postliminii
empezar lección
prawo powrotu, obywatel rzymski który powrócił z niewoli u wrogów odzyskiwał wszystkie prawa które posiadał przed popadnięciem w niewolę (nie odzyskiwał posiadania oraz nie odżywało jego małżeństwo)
fictio legis corneliae
empezar lección
fikcja, że obywatel zmarł w chwili dostania się do niewoli wroga jako osoba wolna
osoba prawna
empezar lección
podmiotowość prawna jako zespół osób
pojęcie zdolności prawnej kształtowało się w odniesieniu do
empezar lección
gmin, stowarzyszeń (co najmniej 3 osoby), kolonii
fiscus
empezar lección
majątek państwowy pozostawiony do dyspozycji cesarza, zaczął się wykształcać w pryncypacie
aerarium
empezar lección
skarb państwa należący do narodu rzymskiego

Debes iniciar sesión para poder comentar.