Moja lekcja

Język prawniczy

to metajęzyk, czyli język używany przez prawników do mówienia o prawie. Występuje w orzecznictwie, opiniach prawnych, komentarzach, pismach procesowych. Służy do opisu, interpretacji i stosowania prawa, a nie do jego stanowienia.

Język prawny (język prawa)

to język używany przez ustawodawcę do tworzenia tekstów prawnych, czyli aktów normatywnych (ustaw, rozporządzeń). Służy do formułowania norm prawnych.

Neutralność

brak nacechowania emocjonalnego; teksty specjalistyczne powinny być obiektywne i wolne od ekspresji stylistycznej, aby zachować jasność i profesjonalny charakter.

Hipotaksa

przewaga zdań złożonych podrzędnie nad współrzędnymi; struktury składniowe są podporządkowane zasadzie precyzyjnego i logicznego porządkowania treści.

Monosemia

dążenie do jednoznaczności terminów; w obrębie systemu leksykalnego wyraz powinien mieć tylko jedno znaczenie, aby uniknąć nieporozumień.

Symplifikacja morfologiczna

języki specjalistyczne nie wykorzystują całego zasobu słowotwórczego języka ogólnego, są „uboższe” w różnorodność form gramatycznych.