término  |
definición |
|
empezar lección
|
|
dziedzina filozofii zajmujaca sie pieknem i innymi wartosciami estetycznymi
|
|
|
|
empezar lección
|
|
nauka o sposobach jasnego i ścisłego formułowania myśli, o regułach poprawnego rozumowania i uzasadniania twierdzen
|
|
|
|
empezar lección
|
|
pogląd filozoficzny, według którego rzeczywistość jest zmienna;
|
|
|
|
empezar lección
|
|
głosi, że prawda nie jest absolutna, lecz zmienna. Dobro i zło są zdeterminowane wyłącznie przez indywidualne osoby lub przez społeczeństwo
|
|
|
|
empezar lección
|
|
filozoficzna koncepcja ożywionej materii; pogląd, według którego zasada ruchu jest jej immanentna (przeciwieństwo transcendencji),
|
|
|
|
empezar lección
|
|
stanowisko w teorii bytu i filozofii przyrody dotyczące ontycznej budowy i działania ciał naturalnych. Według tej teorii każdy byt jest ukonstytuowany przez materię pierwszą i formę substancjalną.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
dział filozofii, zajmujący się badaniem moralności i tworzeniem systemów myślowych, z których można wyprowadzać zasady moralne.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
etyka zawsze dąży do objęcia całości z wybranej przez myśliciela perspektywy, tym samym etyka zawsze dotyczy i obejmuje każdego człowieka
|
|
|
|
empezar lección
|
|
pogląd głoszący, że postępowanie człowieka zależy wyłącznie od jego wiedzy na temat dobra i zła
|
|
|
|
empezar lección
|
|
kierunek głoszący, że źródłem ludzkiego poznania są wyłącznie lub przede wszystkim bodźce zmysłowe docierające do naszego umysłu ze świata zewnętrznego
|
|
|
|
empezar lección
|
|
doskonalość, cnota, dzielność
|
|
|
|
empezar lección
|
|
zasada, prazasada; praprzyczyna wszystkich bytów w filozofii przedsokratejskiej, prasubstancja, z której powstały wszystkie rzeczy i zarazem podstawowy składnik rzeczywistości
|
|
|
|
empezar lección
|
|
bezkres, nieokreślona i nieskończona pramateria, znajdująca się w nieustannym ruchu
|
|
|
|
empezar lección
|
|
metoda rozumowania polegająca na wyprowadzaniu logicznych wniosków z założeń uznanych za prawdziwe
|
|
|
|
empezar lección
|
|
wnioskowanie od szczegółu do ogółu, czyli wnioskowanie od prawdziwości racji z prawdziwości następstw; metoda tworzenia uogólnień na podstawie doświadczeń, obserwacji i zdarzeń
|
|
|
|
empezar lección
|
|
schemat wnioskowania na podstawie dwóch przesłanek, które zawierają wspólny element
|
|
|
|
empezar lección
|
|
wywodząca się od Platona koncepcja poznania, zgodnie z którą jest ona przypominaniem sobie wcześniej znanej rzeczywistości metafizycznej
|
|
|
|
empezar lección
|
|
pogląd, według którego dusza po śmierci ciała może wcielić się w nowy byt fizyczny
|
|
|
racjonalizm epistemologiczny empezar lección
|
|
stanowisko akcentujące rolę rozumu w zdobywaniu wiedzy
|
|
|
|
empezar lección
|
|
przyjmuje się zasadę sprzeczności jako naczelną zasadę, która rządzi logiką poznania i orzekania
|
|
|
|
empezar lección
|
|
pogląd uznający istnienie realnego świata poza człowiekiem, lecz zakładający, że u podstawy świata leży rozum i świat materialny jest jego projekcją.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
opiera się na czterech podstawowych przyczynach formalnych, tworzących swego rodzaju całość
|
|
|
|
empezar lección
|
|
pogląd uznający naturę wszelkiego bytu za jednorodną: materialną, duchową lub materialno-duchową
|
|
|
|
empezar lección
|
|
wyróżnia dwie klasy substancji – ciało i duszę. Pogląd ten zakłada, że ciała są podłożem zjawisk fizycznych, dusze są podłożem zjawisk znanych nam z doświadczenia wewnętrznego
|
|
|
|
empezar lección
|
|
rzeczywistość składa się z wielu bytów, niesprowadzalnych do wspólnego mianownika
|
|
|
