Moja lekcja

świdraczek pszczeli

Podrząd: Prostigmata Rodzina: Tarsonemidae – różnopazurkowce, powoduje chorobę roztoczową Samiec 96-102x60um Samica 123-180x76-100 um, żołta, aparat kłująco-ssący(odżywiają się hemolifą pszczoł)

Cykl rozwojowy -> świdraczek pszczeli

Cykl rozwojowy: 2-4 Tyg, prosty, w tchawkach tułowia pszczoł. Może być też w głowie w tzw worku powietrznym (młode pszczoły, max 5 dnia życia). Pszczoły starsze: przy stawie 1-2 pary skrzydeł. Rozmnażanie w tchawkach. W tchawkach pobierają hemolimfę

Znaczenie -> świdraczek pszczeli

uszkodzenia tchawek i ich mechaniczne zatkanie, utrata zdolnośi lotu, silna inwazja -> ginięcie rodzin w okresie zimowania

Objawy inwazji -> świdraczek pszczeli:

- przewlekły przebieg choroby - giniecie zimujących rodzin - wiosną pszczoły bezskrzydłe, lub z wywichniętymi skrzydłami

Diagnostyka: -> świdraczek pszczeli:

- materiał 50-100 robotnic z osypu zimowego lub ok 250 żywych robotnic pobranych z ula - metoda Svobody (maceracja KOH 8%/barwienie – bł metylenowy) - metoda kompresorowa

Metoda Svobody wyniki

tchawki niewybarwione, jasne: brak/zarażenie sprzed 2-3 dni, roztocza w świetle tchawek i brązowieją w niektórych miejscach: zarażenie sprzed 2-3 tyg, cała tchawka brązowa, widać roztocze – intensywna inwazja, > niż sprzed 4 tyg

Zwalczanie -> świdraczek pszczeli:

- mentol krystaliczny - kwas mrówkowy

nużeniec psi

Demodex canis, Rodzina Demodecidae – nużeńce, kilkadziesiąt gat specyficznych dla żywicieli, Małe roztocze (dł ok 0,3 mm), cygarowaty kształt, 4 pary silnie skroconych odnóży=guziczki, odwłok wydłużony, poprz prążkowany, ogran potencjał zoonotyczny

Nużyca psów

demodecosis - miejscowa – z reguly ust sama po 6-8 tyg; niewłaściwe utrzymanie i/lub dieta, niewlasciwa pielegnacja, zarobaczenie - uogólnona – przewlekła, trudna do leczenia; czynniki predysponujące: osłabienie odporności, wiek, zaburzenia horm

Nużyca psów Formy:

- łuszcząca (f squamosa) char alergiczny, brak/niewielki świąd - krostowata (f pustulosa) najcz u psów starszych dotkniętych f łuszcz; czerwonawe guzki przekszt się w krostki (łojowo-ropna masa – wtórne zakażenie gronkowcami)

Nużyca psów Miejsca predylekcyjne

pierwsze zmiany najcz zlokalizowane na skórze gl i kończynach (brak świądu)

Nużyca psów Diagn różnicowa

- grzybice - ropne zap skóry - nadwrazliwosc (ugryzienia pcheł, alergia pokarmowa, atopia, zab autoimmunologiczne)

Nużyca psów Diagnostyka

łuszczaca: głęboka zeskrobina na granicy skory zmienionej i zdrowej, do pojawienia się pierwszej krwi), krostowata: pobieramy treść krost, rozmaz na szkiełku. Miejsca szczególnie wrażliwe: wyrywanie sierci z miejsc zmienionych (ozn na szkiełku w kropli)

Zwalczanie Nużyca psów

makrocykliczne laktony: moksydektyna co miesiąc (cotygodniowo), spot on, nie zarejestrowane dla psów: Iwemektyna 300ug–600 ug/kg mc; po/dzień, milbemycyna 0,5-1 mg/kg mc, po/dzień, Inne: amitraz co miesiąc, spot-on; obroza, permanentnie (wycofana)

Protokol leczenia – nuzyca uogolniona psów

identyfikacja wszystkich cz wplywajacych na stan zdrowia zw, leczenie pierw wyst chorob, akarycydy: 3-12 msc; leczenie co najmiej 8 tyg po ujemnym wyniku badania, antybiotykoterapia ropnego zap skory, jeśli przez rok nie zapadnie znow, zwierzę jest zdrowe

Podrząd: Astigmata

Drobne roztocze bez stigm (przetchlinek), oddychanie całą powierzchnią ciała.

świerzbowce drążące cechy

Sacroptidae, do 0,5 mm samice, 0,28 samce SKROCONE ODNOŻA – przystosowanie do bytowania w skorze; na I, II i IV parze odnóży samicy i I i II samca przylga posiadająca długą niesegmentowaną szypułkę (protarsus)

Sacroptidae – świerzbowce drążące

Sarcoptes scabei var. Canis – żywiciel pies i lis, Notoedres cati Żywiciele: kot domowy, pies (i inne psowate), króliki, chomiki

Rodzina: Knemidocoptidae,

Knemidocoptes mutans – żywiciel drób („wapienna noga”), k pillae - papużki failste, k jamaicensis kanarki; Samica – średnica 0,5 mm, brak przedstopia i przylg; samiec – mniejszy, krótkie, ale jednoczłonowe protarsi,

świerzbowce naskórne

Rodzina: Psoroptidae, rodz Psoroptes, 0,7 samica, 0,6 mm samce, Mocne, długie (poza 4 para u samca) odnoża zakończone prostarsi. Szypułka 3członowa z przylgą (samce 1,2,3, samice 1,2,4) Psoroptes ovis – owce, P cunucili - krolik (świerzb uszny–otitis)

Rodzaj: Choripotes

świerzbowiec naskorny, pęcinowy, 0,4 mm samice, 0,3 mm samce Długie odnoża (poza IV para u samcow) Przedstopie krociutka niesegmentowana szypułka, duża przylga. (1,2,4 – samica, 1-4 samiec) Chorioptes bovis – bydło, konie

Rodzaj: Otodectes

0,5 mm samice, 0,4 samce, Długie odnoża (poza IV para u SAMIC) Przedstopie krótka niesegementowa, szypułka, (1,2 samica, 1-4 samiec) duża przylga. Otodectes cynotis – koty, psy

Cylkl rozwojowy świerzb

prosty: larwa → nimfa → samice

Diagnostyka różnicowa świerzb

• świąd intensywny! • Miejsca predylekcyjne

Diagnostyka świerzb

pobieranie zeskrobin, strupów i woskowiny (50% kwas mlekowy, glicerol) – metoda Stefańskiego, ELISA – reakcje krzyżowe z antygenami roztoczy kurzu domowego, świerzbowce drążące – odruch uszno-stopowy,