malarstwo
0 32 tarjetas guest3506480
| término | definición | |||
|---|---|---|---|---|
|
w sztuce kościoła Wschodniego przedstawienie ukazujące Chrystusa, który zstępuje do otchłani, aby pokonać śmierć, zdeptać szatana, wyprowadzić zeń zmarłych (głównie Adama) i wprowadzić ich do raju (VII/VIII w.)
|
||||
|
gatunek malarski, początkowo nazwą tą określano we Włoszech wszelki obrazy o tematyce anegnotyczno-rodzajowej, w miarę rozwoju malarstwa rodzajowego terminem tym określano tylko tematy groteskowe, dziwaczne, fantastyczno-komiczne (twórca -> P. van Laer)
|
||||
|
rycina wykończona, lecz jeszcze bez napisu objaśniającego - tytułu, dedykacji, nazwiska autora, wydawcy, itd.
|
||||
|
określenie dzieł powstałych ze złożenia fragmentów trójwymiarowych przedmiotów, jako sposób działania artystycznego wywodzi się z collage'u (twórca -> J. Dubuffet, 1950) spopularyzowany po wystawie w Nowym Jorku w 1961 "The Art of Assemblage"
|
||||
|
technika malowania w sposób bezpośredni, szybko, bez podmalowywania i najczęściej bez przygotowania rysunku, robią z bliska wrażenie nie wykończonych, farba nie zawsze pokrywa całą ich powierzchnię; olejne mają zróżnicowaną fakturę 17; akwarela zacieki 20
|
||||
|
operowanie dużymi, płaskimi powierzchniami bez ornamentu
|
||||
|
dekoracyjny układ figuralny lub często ornamentalny o elementach przeciwstawiających się sobie po obu stronach osi symetrii składa się z elementu środkowego i bocznych lub tylko z bocznych występuje jako układ zamknięty lub stanowi ogniwo układu ciągłego
|
||||
|
ornament roślinny stosowany w dekoracji architektonicznej i rzemiośle artystycznym z tendencją do pokrywania nim maksymalnie dużej części dekoracyjnej powierzchni wić oparta na wzorach z natury, plastycznie stylizowana zawsze w układzie symetrycznym
|
||||
|
ornament płaszczyzny ze spelcionych wici roślinnych o silnie stylizowanych łodygach, liściach i kwiatach w układzie symetrycznym
|
||||
|
1) w sztukach plastycznych przedstawienie pod postacią ludzką bóstw, zjawisk przyrody, pojęć abstrakcyjnych2) naczynie w kształcie wyobrażającym postać ludzką lub jej część stosowane jako naczynie o charakterze sepulkralnym lub ozdobne codziennego użytku
|
||||
|
obramienie rysunku, akwareli, ryciny, małego obrazu wykonane z tektury lub kartonu z otworem wielkości obramianej kompozycji - jedno lub dwuczęściowe służy głównie do przechowywania dzieł w tekach chroniących je przed zabrudzeniem i uszkodzeniem
|
||||
|
dzieło stanowiące dokładny odpowiednik kompozycyjny drugiego dzieła, w malarstwie dwa obrazy tych samych rozmiarów, o zbliżonym temacie, kolorycie i kompozycji, przeznaczone głównie do wzajemnie skomponowanego zwykle symetrycznego zawieszenia
|
||||
|
dripping, technika malarska polegająca na wylewaniu farby na płótno i przechylaniu go, co pozwala uzyskać nieoczekiwane formy tworzące przez ściekającą farbę
|
||||
|
zestawienie na płaszczyźnie wycinków różnych materiałów w zamierzoną całość kompozycyjną, nalepianie, nakładanie warstw
|
||||
|
technika artystyczna polegająca na zamierzonej destrukcji, zrywaniu i niszczeniu partii dzieła, usuwanie jego warstw
|
||||
|
typ działania plastycznego polegający na tworzeniu obiektów sztuki o wyglądzie przedmiotów opakowanych, opakowanie wieży Chemical Corporation w Nowym Jorku 1968 przez Christo
|
||||
|
lęk przed pustką, tendencja do całkowitego wypełnienia pola powierzchni, bez pozostawienia pustego tła
|
||||
|
malowidło monochromatyczne naśladujące płaskorzeźbę lub rzeźbę, wykonane tylko kolorem szarym w różnych odcieniach
|
||||
|
w malarstwie operowanie tylko jedną barwa w wielu odcieniach w celu uzyskania jednolitego tonu całego malowidła
|
||||
|
zimna, twardo i surowo zbudowana, geometryczna abstrakcja, której prekursorem jest B. Newman
|
||||
|
zasada kompozycji obrazu lub rzeźby po przekątnych, akcentowanie (np. kolorem lub światłocieniem) jednej lub kilku osi ukośnych, ograniczenie znaczenia kompozycyjnego poziomów i pionów
|
||||
|
technika tworzenia rzeźb na wzór lub w stylu antycznych prototypów, wykorzystująca fragmenty pochodzące z różnych rzeźb orginalnych, połączonych elementami nowożytnymi
|
||||
|
skrzynka z otwarciem w przedniej ścianie, z matową szybą w tylniej, na której powstaje odwrócony obraz ustawionego przed otworem przedmiotu stosowane przez malarzy do wiernego odtwarzania widoków malarz układał papier na szybie odbijającej widok i rysował
|
||||
|
w kościele katolickim przenośny, obustronny obraz lub rzeźba na podstawie, w którą wsuwa się drążki, rodzaj przenośnego ołtarzyka obnoszonego w czasie procesji
|
||||
|
laska ułatwiająca proces malowania, z lekkiego drewna lub bambusa z jednym końcem obitym miękkim, elastycznym materiałem (np. skórą) obecnie używana bardzo rzadko i wyjątkowo tylko do prac wymagających staranności i precyzji wykonania
|
||||
|
nauka pomocnicza historii sztuki zajmuje się głównie rozpoznaniem, klasyfikacją tematów ikonograficznych, badaniem ich stałości, odczytaniem treści symboli, personifikacji, atrybutów, pomaga w ustaleniu datowania dzieł i autentyczności
|
||||
|
oznacza typ obrazu lub rzeźby przeznaczony do prywatnej modlitwy kontemplacji ukazują tematy niehistoryczne sa wyobrażeniami stworzonymi dla pobudzenia pobożności cechują je mniejsze niż w ołtarzowych obrazach wymiary i silniejszy nacisk na psych po r e w
|
||||
|
różnego rodzaju przedstawienia fantastyczne, nierealne, zawierające też element pastiszu, w PL stosowany w rysunkach, rycinach odbiegających od powszechnie przyjętych zasad tematycznych i kompozycyjnych, najczęściej przedstawiają tematy społ i poli
|
||||
|
przedstawienie wytwornego towarzystwa na tle przyrody w scenach zabaw dworskich, charakterystyczny temat dworskiego malarstwa rokokowego XVIII w.
|
||||
|
rodzaj dzieł w malarstwie przedstawiających sielankowe, zabawowe sceny z udziałem pasterzy, XVIII w.
|
||||
|
motyw dekoracyjny w formie wstęg o zwijających się końcach z napisami odnoszącymi się do treści przedstawienia (malarstwo średniowieczne)
|
||||
|
w liturgice żyd pisane ręcznie na pergaminie cytaty z Pentateuchu włożone do dwóch niewielkich pudełek batym, do których przytwierdzany jest rzemień służący do umocowania batymów 1 nad czołem 2 na ramieniu w pobliżu serca do porannej modlitwy w dni pow
|
||||
