término  |
definición |
|
empezar lección
|
|
powszechna forma j. greckiego -> zastąpiła klasyczny język Starogrecki, w użyciu ok. 300 p.n.e. – 300 n.e. Greka koine stała się nieoficjalnie drugim po łacinie językiem c. rzymskiego. W koine napisano m.in. Septuagintę i Nowy Testament.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
drewniany lub wyciosany z kamienia słup kultowy
|
|
|
|
empezar lección
|
|
typ posągu w sztuce star. Grecji – stojący, nagi młody mężczyzna; z falistymi włosami i zagadkowym uśmiechem, ręce opuszczone wzdłuż ciała i lewa noga wysunięta do przodu
|
|
|
|
empezar lección
|
|
żeński odpowiednik kurosa; w sztuce Grecji okr. arch. najstarszy typ greckiego posągu kobiecego - stojąca dziewczyna w dł szatach, często z owocem/kwiatem/ptakiem w ręce, szaty nienaturalne
|
|
|
|
empezar lección
|
|
wiklinowy koszyk, zwężony u dołu i rozszerzający się ku górze; atrybut bogini Demeter; również naczynie ceramiczne o tym kształcie lub głowica kolumn w korynckich i głowic na głowach kanefor.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
naczynie do wina, dekoracja dionizyjska
|
|
|
|
empezar lección
|
|
wysokie, smukłe naczynie gliniane o wydłużonym brzuścu z dwoma uchwytami po bokach, popoularne w starożytności do przechowywania i transportu wina, oliwy oraz miodu
|
|
|
|
empezar lección
|
|
pocz. w VII/VI w p.n.e., Korynt i Attyka; skromne dekoracje, przejrzysta kompozycja; malowano postaci/przedm Firnisem (po wypalaniu czarne) a naczynie – czerwone; przedstawiały bogów, herosów, sceny mityczne, SOFILOS- pierwszy mistrz stylu
|
|
|
MALARSTWO CZERWONOFIGUROWE empezar lección
|
|
Pocz.ok. 530 r. p.n.e.; rysunek pędzelkiem; łatwiejsze, większa swoboda w ukazywaniu ruchu szat; wyskrobywano scenę na wcześniej wymalowanym firnisem i wypalonym naczyniu; technika wiąże się z twórczością malarza Andokidesa, ucznia Eksekiasa.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
charakterystyczny typ budowli w kulturze egejskiej. Megaron stanowił reprezentacyjną część pałaców mykeńskich i jednocześnie prototyp podstawowej formy starożytnych świątyń greckich. Służył celom kultowym oraz reprezentacyjnym.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
najstarszy typ świątyni greckiej- budynki tego typu wznoszone były w okresie archaicznym i były niewielkich rozmiarów.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
(pro- z przodu, stylos- kolumna)- kolumnada z przodu
|
|
|
|
empezar lección
|
|
(amfi- z obu stron)- portyki kolumnowe od frontu i z tyłu budowli.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
(peri- dookoła) świątynia, którą otacza pojedyncza kolumnada.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
typ świątyni greckiej lub rzymskiej zbudowany na ogół na planie koła, otoczony kolumnadą, przykryty dachem. Wewnątrz nie budowano celli. Typ popularny w rzymskiej architekturze sakralnej, najrzadsze świątynie
|
|
|
|
empezar lección
|
|
kamienny grobowiec na pl. koła, przykryty poz. sklepieniem kopułowym/płaskim/bez albo kopiec ziemi usypany nad pom. ze szczątkami i wyposaż.; (później też okrągły naos otoczony kolumnadą; budowle publiczne) najsłyn: skarbiec Atreusza -Grób Agamemnona
|
|
|
|
empezar lección
|
|
najważniejsze pomieszczenie w świątyni (izba). Tu starożytni Grecy umieszczali posąg bóstwa.
|
|
|
|
empezar lección
|
|
przedsionek (pro- przed, z przodu, naos- izba)
|
|
|
|
empezar lección
|
|
|
|
|
|
empezar lección
|
|
Najstarszy; stosowany w Grecji, południowej Italii, Sycylii; elem. drewniane zamieniono na kamienne; surowość, monumentalność; gruba kolumna bez bazy; głowica z poduszką; Fryz z naprzemiennych tryglifów (z pion. żłobieniami) i metop z ew. płaskorzeźbami
|
|
|
|
empezar lección
|
|
Ateny, V/IV w p.n.e. (rozwój w okr. pan. Rzymskiego); trzon i podstawa podobne do jońskich; b. ozdobna głowica – kosz z rzędami liści akantu; woluty podobne do jońskich; ozdobny fryz; gzyms często ze wspornikami;
|
|
|
|
empezar lección
|
|
Z Azji Mniejszej (Jonia); VII/VI w p.n. e; lekkość, smukłość proporcji; ozdobność; głowica z ozdobnej woluty (zwinięte liście niczym baranie rogi); profilowana baza; drobne żłobkowanie trzonu; rzeźbiony, bogaty fryz;
|
|
|
|
empezar lección
|
|
Z Italii; Najprostszy; Od Doryckiego różni się: kolumny - gładkie trzony (w dor.- żłobienia); bazy pod kolumnami (dor. – bez); bardziej przysadziste; gł. świątynie etruskie; kolumny zakończone głowicami złożonymi z echinusa i abakusa
|
|
|
|
empezar lección
|
|
podpora pionowa stosowana w architekturze, której nadano kształt pełnowymiarowej rzeźby kobiecej. Kariatydy stosowano głównie w porządku jońskim. Jej specjalną odmianą jest kanefora
|
|
|
|
empezar lección
|
|
Kobieta lub mężczyzna (kaneforos) niosący na głowie lub na ramionach w procesji religijnej kosz z ofiarami. Był to bardzo popularny temat w sztuce greckiej i rzymskiej.
|
|
|
