antyk

 0    99 tarjetas    guest3319194
descargar mp3 imprimir jugar test de práctica
 
término język polski definición język polski
Deus Ex machine
empezar lección
mechanika przedstawień teatralnych z grecji
aurea mediocritas
empezar lección
hiracjański złoty środek
carpe diem
empezar lección
Chwytaj dzień
non omnia marian
empezar lección
motyw nieśmiertelności artysty
katharsis
empezar lección
stan polegający na wyzwoleniu się od uczuć strachu i litości dzięki intensywnemu przeżyciu przez widza tragedii ukazującej heroizm ludzki
antyk
empezar lección
starożytna kultura głównie grecko-rzymska która stała się źródłem inspiracji dla kolejnych epok na przestrzeni dziejów
sztuka
empezar lección
dziedzina działalności ludzkiej uprawiana przez artystów
styl dorycki
empezar lección
brak upiększenia surowość
styl joński
empezar lección
zdobienia charakterystyczne ślimaki przypominające baranie rogi
styl koryncki
empezar lección
zdobienia w kształcie liści
twórcy tragedia antycznej
empezar lección
Ajschylos Eurypides i Sofokles
ajschylos
empezar lección
wyprowadza z chóru dwóch aktorów przedstawia sztuki w greckich amfiteatrach w agonii przywiązywał dużą wagę do pieśni chóru uważał że wszelkie konflikty wynikają ze złego stosunku ludzi wobec bogów
Eurypides
empezar lección
najmłodsze spośród tragików ogranicza rolę analiza psychologiczna postaci dzieło "infigienie"
Sofokles
empezar lección
tragediopisarz konflikt z władzą lub z bogami dzieła Król Edyp i Edyp w kolomos
epikureizm
empezar lección
twórca Epikur który głosił szczęście ziemskie przyjemności jako cel ludzkiego życia Carpe Diem Chwytaj dzień głosząc szczęście upatrujemy go w umiarze doskonałej harmonii
hedonizm
empezar lección
jest ideałem bardzo bliski epikureizmowi nurt Filozoficzny jego twórcą jest arystyb z syreny uważali rozkosz cielesną za jedyny cel życia człowieka i naczelny motyw ludzkiego postępowania najważniejszym dobrem i celem życia człowieka są przyjemności
stoicyzm
empezar lección
w każdej sytuacji zachowujesz spokój i rozwagę najsłynniejsi filozofowie szkoły stoickiej byli Greg Zenon z Kition i Rzymianin Seneka założona odnośnie natury świata
sceptycy
empezar lección
nie wierzysz w prawdę absolutna a przy okazji nie masz też zaufania do własnych sił wolisz nie zabierać głosu w żadnej sprawie bo i tak nie masz nadziei na rozwiązanie problemów
cynicy
empezar lección
kwestionowanie wszelkich norm społecznych nie ma społeczeństwa są tylko indywidualne jednostki
homer
empezar lección
autorstwo Iliady i Odysei dwa wielkie epos starożytne które ten miał stworzyć zapamiętać oraz przekazywać drogą ustną w ustnej postaci epopeje to przetrwały kilkaset lat aż do momentu spisania i h
literatura antyku
empezar lección
w dużej mierze miała charakter mówiony – była przekazywana ustnie, często z towarzyszeniem instrumentów.
podział mitów religijnych
empezar lección
Kosmo ogniczne antropogeniczne teogoniczne heroiczne genealogiczne aschetologiczne o życiu po śmierci astralne powstanie kosmosu lunarne o Księżycu solarna o słońcu
mity narodowe państwowee
empezar lección
założycielskie na przykład mit o Lechu Czechu i Rusie związane z wydarzeniami historycznymi na przykład cud nad Wisłą salmackie na przykład Polska narodem wybranym mity związane z wielkimi postaciami np mit Napoleona mity kulturowe np mit faust
mitologia
empezar lección
zbiór mitów zbiór toposów czyli powtarzających się motywów na przykład topos jabłka Biblia Królewna Śnieżka
mityzacja
empezar lección
kreowanie świata przedstawionego aby pokazać jego podobieństwa do obrazów i wyobraźni mitycznych
mit
empezar lección
pra gatunek ma stałą warstwę fabularną a różne literackie opracowania legła u podstaw religii
reinterpretacja mitu
empezar lección
Mit to powieść przekazywana z pokolenia na pokolenie tłumacząca zjawiska przyrodnicze na przykład Droga Mleczna czas i miejsce nieokreślony uległa u podstaw religii
funkcje mitu
empezar lección
poznawcza światopoglądowa religijna
sztuka apollińska
empezar lección
ład harmonia rytm dążenie do perfekcji zasady zgodne z klasystyczną koncepcją piękna równowaga
sztuka dionizyjska
empezar lección
dzikie wyuzdane tańce pochody bakchatek historie głośna muzyka podkreślenie pędu życia ekspresywnosc dynamika
epos
empezar lección
innacz epopeja należy do epiki cechuje się występowaniem konkretnych bohaterów występują działania ludzkiez równorzędnym działaniem bogów uroczysty patetyczny styl stosowanie wielu środków stylis. bohaterowie na tle ważnych zdarzen
etos
empezar lección
zbiór wartości charakterystyczny dla grupy zawodowej
heroizacja
empezar lección
nadawanie komuś lub czemuś cech bohaterstwa»
tragizm
empezar lección
sytuacja dotyczącą odpowiedzialności za los innych ludzi kategoria estetyczna prezentuje bohaterów w konflikcie z siłami wyższymi sytuacji wyboru przy czym każdy wybór prowadzi do klęski
epos homerycki
empezar lección
idealizm realizm cudowność
patos
empezar lección
. Polega na ukazywaniu zjawisk o charakterze monumentalnym i wzniosłym, o wysokich walorach uczuciowych powodujących stany napięcia emocjonalnego u odbiorców
porównanie homeryckie
empezar lección
porównanie, którego jeden człon jest rozbudowanym opisem ludzkich czynów zestawionych z zachowaniem zwierząt lub ze zjawiskami przyrody
porównanie homeryckie
empezar lección
porównanie, którego jeden człon jest rozbudowanym opisem ludzkich czynów zestawionych z zachowaniem zwierząt lub ze zjawiskami przyrody
stopa metryczna
empezar lección
odcinek wersu o z góry założonej kolejności występowania sylab długich
patos
empezar lección
podniosły charakter zdarzeń o wielkim, historycznym znaczeniu poważne tematy szyk przestawny wykorzystywanie symboli kulturowych
heksmetr
empezar lección
w wersyfikacji antycznej: wers składający się z sześciu stóp
trochej
empezar lección
stopa wierszowa złożona z sylaby długiej i krótkiej
epitet stały
empezar lección
powtarzające się określenia, które uwypuklają główną cechę bohatera lub zjawiska
daktyl
empezar lección
w metryce iloczasowej stopa metryczna składająca się z trzech sylab
zasada decorum
empezar lección
zasada stosowności
horacy
empezar lección
poeta rzymski żył w 2 połowie 1 wieku pne jego finansowym opiekunem był mecenas
budowa teatru
empezar lección
duż siedzeń dysroporcja do sceny budoway w kształcie amfiteatru siedzenia z kamenia pod gołym niebem theatron-miejsce gdzie siedzą osoby orchestra-miejsce dla chóru rampa-przejście dla chóru proskene-miejsce gdzie występują aktorzy skene-zadaszone gardero
Dionizos tearts
empezar lección
ku czci Dionizosa odbywały się na wiosnę wielkie dionizje-tragedia a małe Dionizje jesienią-komedia
aktor
empezar lección
tylko mężczyźni konieczność zakrywania twarzy maski-jeden aktor do kilku ról pozwalały ukryć płeć ubiór który optycznie powiększa aktora przez koturny przed wejściem okładany watą by go powiększyć nakładano na to himation peruka i onkos
dytyramb
empezar lección
chóralne pieśni ku czci Boga dionizosa
klasyka
empezar lección
dzieła sztuki i literatury z różnych okresów historycznych i stylów uznane za doskonałe
tragedia
empezar lección
utwór dramatyczny przedstawiający konflikt moralny, ideowy lub psychologiczny prowadzący nieuchronnie do klęski bohatera»
komedia
empezar lección
ga­tu­nek dra­ma­tycz­ny. Ko­me­die, ina­czej niż tragedie, cha­rak­te­ry­zu­ją się ra­do­sną, wol­ną od klęsk głów­nych bo­ha­te­rów, tre­ścią, a ich ak­cja ob­fi­tu­je w wie­le wy­da­rzeń, któ­re zmie­rza­ją do szczę­śli­we­go za­koń­cze­nia.
estetyka
empezar lección
pojmowana jako dyscyplina filozoficzna jest wiedzą o przedmiotach pięknych i przeżyciach z nimi związanych, potraktowana zaś jako oddzielna nauka — jest ogólną teorią sztuki.
katharsis
empezar lección
według poetyki Arystotelesa: stan polegający na wyzwoleniu się od uczuć strachu i litości dzięki intensywnemu przeżyciu przez widza tragedii ukazującej heroizm ludzki
mimesis
empezar lección
kategoria estetyczna wykształcona na gruncie filozofii starożytnej Grecji dla określenia sposobu naśladowania rzeczywistości w sztuce;
platonizm
empezar lección
doktryna filozofa platona
archetyp
empezar lección
pierwowzór jakiejś postaci, zdarzenia, motywu
Topos
empezar lección
stały motyw, temat utrwalony w literaturze
horacjanizm
empezar lección
odnoszące się do: 1) twórczości Horacego; 2) wpływu jego poezji na dzieła autorów późniejszych; 3) sposobu sięgania przez poetów kolejnych epok do jego pism jako do ważnego źródła tradycji kultury świata śródziemnomorskiego.
tragizm
empezar lección
sytuacja dotyczącą odpowiedzialności za los innych ludzi kategoria estetyczna prezentuje bohaterów w konflikcie z siłami wyższymi sytuacji wyboru przy czym każdy wybór prowadzi do klęski
ironia tragiczna
empezar lección
nieprzezwyciężona sprzeczność naznaczająca los bohatera tragedii, którego czyny wbrew jego woli i wiedzy prowadzą do wypełnienia przeznaczenia
konflikt tragixzny
empezar lección
nieroztrzygnięty konflikt z siłami zewnętrznymi lub konflikt wynikający że zdarzenia dwóch równoległych racji prowadzi do klęski bohaterów
wina tragiczna hamartia
empezar lección
tragedii starożytnej błędne rozpoznanie i fałszywa ocena własnej sytuacji przez bohatera. Bohater, nieświadomy rzeczywistego znaczenia okoliczności, w jakich się znalazł, popełnia czyny prowadzące do dalszego przypieczętowania jego losu
sacrum
empezar lección
sfera świętości, wszystko, co przynależy do porządku duchowego
profanum
empezar lección
rzeczywistość pozostająca poza dziedziną religii (sfera święta
retoryka
empezar lección
sztuka budowania artystycznej, perswazyjnej wypowiedzi oraz nauka na ten temat. Pojęciem tym określa się także wiedzę o komunikacji pomiędzy autorem słów a ich adresatem
heros
empezar lección
mitologii greckiej postać zrodzona ze związku człowieka i boga. Herosi mieli nadzwyczajne zdolności, jak wielka siła, spryt, odwaga, inteligencja czy inne przymioty
heroizacja
empezar lección
nadawanie komuś lub czemuś cech bohaterstwa»
retardacja
empezar lección
jej celem jest zwiększenie napięcia u czytelnika poprzez opóźnienie bądź zatrzymanie akcji utworu, zwykle literackiego. Osiąga się ją poprzez długie, obszerne opisy
retrospekcja
empezar lección
w utworze epickim przywołanie wcześniejszych wydarzeń przez bohatera bądź bohaterów.
hybris
empezar lección
cechą bohatera tragedia greckiej pycha pewność siebie
funkcje pieśni chóru
empezar lección
głos poety do opowiadania dydaktyzm zamknięcie dziejących się zdarzeń kanalizowanie emocji widzów
piesn
empezar lección
Najstarszy i najbardziej powszechny gatunek poezji lirycznej, związany genetycznie z muzyką; w tradycji antycznej występowała jako składnik zbiorowych obrzędów
ontologia
empezar lección
dział filozofii dotyczący bytu
epistemologia
empezar lección
teoria poznania lub gnoseologia – dział filozofii, zajmujący się relacjami między poznawaniem, poznaniem a rzeczywistością
politelizm
empezar lección
wiara w istnienie wielu bóstw
fatum
empezar lección
Przeznaczenie, jedno z najważniejszych pojęć związanych z wierzeniami starożytnych. Słowem Fatum starożytni Rzymianie określali tajemnicze pierwotne siły rządzące światem, decydujące o biegu wydarzeń i losie ludzi, ich wyroków nie można było zmienić
koncepcja teatrum mundi
empezar lección
ludzki los to igraszka bogów od ich woli i wyroczni zależy los człowieka ludzie jak aktorzy mają za zadanie odegrać swoje życiowe role na scenie świata
antyk to
empezar lección
kultura europejska wywodzi sei z bliskiego Wschodu i basenu Morza Śródziemnego. przełom był wynalezienie pisma data końcowa epoki to 476 czyli upadek cesarstwo zachodniorzymskiego dwie ważne kultury to gracja i Rzym
epikurejczyvy
empezar lección
przyjemnością jest już sam brak cierpienia
cynicy
empezar lección
najważniejsze w życiu to uwolnienie się od konwenansów
sceptycy
empezar lección
wszystkie sądy są względne i możliwe do zakwestionowania
stoicy
empezar lección
każda prawda jest subiektywna
sofiści
empezar lección
w zyciu należy się kierować rozumem
cechy antycznego ideału życia
empezar lección
umiar prostota harmonia jasność zachowanie proporcji
cechy budowy tragedia greckiej
empezar lección
prolog parados stasimon epejsodion exodos
cechy eposu
empezar lección
dwie płaszczyzny fabularne świat bogów i ludzi. rozbudowane opisy. porównania homeryckie. elementy retrospekcji. inwokacja. tematyka mitologiczna
archetyp ikara
empezar lección
marzyciel
archetyp Narcyza
empezar lección
własnej miłości
archetyp syzyfa
empezar lección
ciężkiej bezowocnej pracy
archetyp orfeusza
empezar lección
miłości silniejszej niz śmierć. artysty. poety
archetyp prometeusz
empezar lección
miłości do ludzi
archetyp Demeter
empezar lección
matczynej miłości
po kolei jak powstał biblio świat
empezar lección
chaos-pierwsi bogowie Gaja i Uranos kolejna para bogów to Kronos raja
zasady dramatu antycznego
empezar lección
zasada trzech jedności(jedności czasu miejsca i akcji) zasada decorum(zasada stosowności stylu do gatunku) zasada niezmienności charakteru postaci zasada nieprzedstawiania bezpośrednio scen krwawych(o scenach krwawych opowiadano w dialogach)
fatum w antygonie
empezar lección
nad rodem labdakidów krąży klątwa. przeznaczenia bohaterów nie da się odworcic. dlatego wybór którego dokonuje antygona jest wyborem tragicznym. wypełniając boski nakaz pochowania zwłok brata sprzeciwia się władcy za co musi pomieść karę w postaci śmierci
antyk
empezar lección
I-Vw.
teatr grecki geneza
empezar lección
wywodzi z uroczystości religijnych ku czci boga Dionizosa płodności i wina. Podczas odbywających się na wiosnę Wielkich Dionizji organizowano procesje, podczas których chór mężczyzn przebranych za satyrów wykonywał pieśni chwalące Dionizosa, dytyrambami.

Debes iniciar sesión para poder comentar.